TikTok, TikTok

Ieder mens heeft een biologische klok naar het schijnt. Ik kende dat ding al van de tijd dat ik nog onregelmatig werkte. Toen speelde hij me behoorlijk parten. Late- en nacht diensten brachten hem behoorlijk van slag.

De laatse 10 jaar werk ik echter regelmatig en loopt mijn klokje weer heel regelmatig. Wel heb ik hem de afgelopen 1,5 maand even een beetje bijgesteld. Vanwege een project in amsterdam moet ik namelijk om 5 - 6 uur mijn bed uit om vervolgens, met een kopje koffie, in de auto plaats te nemen en naar onze hoofdstad te rijden. Allemaal prima. Maar mijn klokje is dus nu gewend aan 6 uur opstaan en hij neemt zijn taken serieus........ook op zaterdag en zondag wekt hij me zonder pardon. Zo ook deze ochtend.

Nu heeft dat ook wel z'n voordelen, lekker langzaam wakker worden, de zon op zien komen, wat dingetjes doen. "Dingetjes doen" is vandaag de foto's van gisteren rubriceren. Wij maken namelijk heel veel foto's of liever gezegd: Gerdien maakt heel veel foto's. Vroeger was dat wel eens een probleem. Dan waren we op vakantie geweest en dan kwam er een week later nog een kostenpost, van een paar honderd gulden, achteraan vanwege het ontwikkelen van foto's. Deze bleven dan meestal in de enveloppe zitten waarin ze zaten. het inplakken van die foto's was namelijk wel veel werk. Zo hebben we letterlijk kasten vol met foto's van allerlei vakanties, dagjes uit, feestelijkheden etc.

Tegenwoordig is het maken van veel foto's geen probleem meer. Alles is tenslotte digitaal en de harde schijf is geduldig. Natuurlijk levert digitale fotografie wel weer zijn eigen problemen op. Bijvoorbeeld de hoeveelheid. Op dit moment hebben we 5 jaargangen aan digitale foto's.

Halverwege het jaar 2003 kochten we namelijk ons eerste digitale foto toestel. Een kodak dx. Op zich een prima toestelletje alleen qua degelijkheid liet het nog wel te wensen over. De body van het toestel was van hard plastic en dat materiaal is niet bekend om zijn stoot vastheid. Na hem twee keer te hebben laten vallen was het dan ook tijd een switch te maken naar een toestel met een betere constitutie voor het gebruik in de Reiling familie. De Konica Minolta Dimage voldeed prima voor dit doel en heeft zicht prima gedragen. Vorig jaar werd hij echter vervangen door een Panasonic Lumix TZ2. De hogere reolutie, het zoom vermogen van 10x optical en het handzame formaat, was de reden voor de wijziging. En..ik moet zeggen..de Panasonic stelt me niet teleur.

Maar 5 jaargangen aan digitale foto's zijn best veel foto's. Op het moment van schrijven: 45.500 foto's met een totale omvang van 65 Gigabyte. Om een beetje orde in die chaos te scheppen heb ik alle foto's gerubriceert in jaartal/maand/gelegenheid. Dat gaat prima. Eigenlijk zouden ze ook "gegeoloceert" en "getagged" moeten worden zodat opname locatie en inhoud makkelijk terug te vinden zijn. Dat geoloceren is een van mijn volgende prive projectjes. Tegenwoordig is het namelijk mogelijk om door middel van wat software en een GPS apparaatje, automatisch geolocaties toe te voegen aan de exif headers van een jpeg bestand. Ik ben al eens op zoek geweest naar een goede GPS met data opname functionaliteit, maar ik kan nog niet zo goed kiezen. Misschien moet ik ook nog even wachten want er komen er steeds meer.

65 Gigabyte aan data, die je vooral niet kwijt wil raken, veroorzaakt ook een ander probleem. Je moet het namelijk backuppen. Voor dit doel heb ik twee externe USB schijven aangeschaft. Allebei 300 Gigabyte groot. 's Nachts, onze pc gaat namelijk nooit uit, worden alle foto's gebackupped naar beide USB schijven. Op deze manier heb ik de kostbare data op drie plaatsen staan en hoop ik dat ik nooit in de situatie kom waarin ik foto's kwijt raak. Tot op heden werkt dit prima.

Vanochtend ben ik dus de foto's van gisteren aan het rubriceren. Gisteren zijn we namelijk een dagje naar Ameland geweest. Mijn zwager en schoonzus hebben daar een stacaravan en Gerdien had bedacht een familie bezoekje af te leggen. Dus gisteren vroeg ons bed uit, dat kwam goed uit vanwege mijn biologische klokje:-), en op naar Holwerd waar de boot ons verder zou brengen naar Nes op Ameland. Een groot voordeel van zaterdagochtend vroeg is de afwezigheid van verkeer op de nederlandse wegen. Dat is radicaal anders dan het verkeer op een doordeweekse dag, en ik kan het weten. Dus op de nagenoeg verlaten wegen ben ik gisteren in 5 kwartier naar Holwerd gereden. Best snel als je bedenkt dat het toch zo'n 160 km verderop ligt.

We waren dus ruim op tijd voor de boot en in alle rust konden we de auto parkeren, kaartjes kopen en een beetje rondkijken. Op de boot ontstond de de discussie hoe we vanaf Nes naar de camping zouden gaan. De twee mogelijkheden die je hebt zijn: de bus en de fiets. Nu ben ik niet zo'n fietser en al helemaal niet de fiets als functioneel vervoer. Fietsen als een sport, met bijvoorbeeld een mountainbike, dat trekt me dan weer wel. Maar goed, ik maak onderdeel uit van een gezin van 5 personen en we zijn gewend een democratische besluitvorming binnen dat gezin te hanteren. Dus met 4 stemmen tegen 1  werd er besloten een fiets te huren om naar de camping te fietsen. Als je dan toch fietsen huurt is het leuk om iets speciaals te doen. Dit speciale werd vormgegeven door het huren van twee tandems en een iets te grote kinderfiets voor Mark. Wat trouwens wel een waardevolle tip is als je fietsen wil huren op Ameland: zorg dat je als eerste van de boot af bent! Zoniet, dan kun je aansluiten in de rij bij het verhuur bedrijf. Dus na een uur te hebben gewacht voor een fiets waren we min of meer mobiel geworden voor de trip naar de camping. Eigenlijk hadden Gerdien en ik daar wel een beetje zorgen over. Mark is namelijk niet een van de snelste fietsers en nu zou hij toch echt op zijn gehuurde fiets een beetje tempo moeten maken. Wonder boven wonder scheurde het joch echter over de Amelandse fietspaden! Zo snel zelfs dat de rest moeite moest doen hem bij te houden! Zowaar, de wonderen zijn de wereld nog niet uit:-)

Om 11:45 zaten we dan eindelijk aan de koffie. Een lekker zonnetje vergezelde ons.

Hieronder zijn een aantal foto's te bewonderen van dat Ameland tripje en voor de echte liefhebbers zijn ze hier allemaal te zien.